Authenticiteit is een modewoord. Iedereen moet zonodig authentiek eten, praten, feesten en wonen. Het is een aspiratie met ethische connotaties, soms ook een karikatuur van naïviteit. Ook traditionele gemeenschappen ontsnappen niet aan de hype en beleven een tweede authenticiteit: deze keer hyperbewust en in zwang gehouden door een meute van belanghebbende authenticiteitszoekers. De socio-economische industrie van de authenticiteit is een grote koek die toeristen, fotografen, lokale gidsen, televisieploegen, gemeenteambtenaren, vertegenwoordigers van filmrechten, minderhedenadvocaten én de lokale ‘authentieke’ gemeenschappen zelf gretig delen. Deze video toont de paradox van de Himba in Tanzania, die meespringen op de kar van de authenticiteitsindustrie om te kunnen overleven, maar zo ook de overdracht van hun cultuur aan de volgende generaties veiligstellen. Geen scherpe aanklacht, maar een oproep tot bewustwording van de mechanismen die spelen in onze cultus van authenticiteit.
De industrie van de authenticiteit
