Management: De culturele verschillen in kaart gebracht

Erin Meyer, die reeds 16 jaar de impact bestudeert van multiculturaliteit op de wereld van werk en business, heeft een artikel gepubliceerd in Harvard Business School Review, waarin ze de verschillen in managementstijl volgens cultuur visueel in kaart brengt. De bedoeling is om aan te tonen dat het mislukken van programma’s in het buitenland of van multiculturele werkgroepen vaak het gevolg is van misverstanden die voortkomen uit een verschil in werkmethode naargelang de cultuur. Sommige managers zijn zich bewust van culturele verschillen, maar niet van de veelheid aan factoren die een bepaalde manier van werken bepalen. Zo zijn de Amerikaanse managers er zich vaak wel van bewust dat Japanners erg gevoelig zijn voor hiërarchie, maar in hun interactie met hen houden ze enkel rekening met dit criterium terwijl ze andere aspecten die in de Japanse werkcultuur even belangrijk zijn verwaarlozen.

De kaart die Erin Meyer ontwikkeld heeft wil daarom acht essentiële factoren in beeld brengen van managementverschillen naargelang de cultuur: communicatie (expliciet of impliciet), feedback (rechtuit of verhuld), overtuigingskracht (verwijzend naar een holistisch denken of specifiek, logisch, deductief of inductief), leiderschap (horizontaal of hiërarchisch), besluitvorming (consensus of opleggen), vertrouwen (cognitief of affectief), uitdrukken van geschil (open of niet), programmatie (flexibel of rigide). Op basis van deze criteria kunnen meerdere landen vergeleken worden: Japan versus Brazilië, India versus Frankrijk, Duitsland versus USA enzovoort.
Slechts 15 landen werden in de vergelijking opgenomen, maar dit initiatief heeft wel de verdienste dat het het belang van de vele aspecten van culturele verschillen benadrukt en ze niet tot één dimensie herleidt. Wat betreft de ontwikkelingssector wijst ze ook op de noodzaak om elk model aan te passen aan de context van het land of van de gesprekspartner en dat zaken opleggen met groot vertoon niet werkt. Toch heeft het model ook zijn beperkingen. Kan je verschillen echt in cijfers uitdrukken en statistisch vastleggen? Bovendien kan een reductie tot acht factoren van verschil de indruk wekken van volledigheid en zo de gebruiker van deze kaart doen denken dat zijn contextualisering rond is. Het model verwaarloost onder andere de regionale, lokale en individuele verschillen. Kortom, eerder als een instrument voor bewustmaking te beschouwen dan als een echte werkmethode.

Lees het artikel op de website van Harvard Business School Review

Bekijk de interactieve kaart van de culturele managementverschillen