Arm Afrika, een “zaak” die werkt?
Delocalisatie, stakingen, dramatische gebeurtenissen, oorlogen… de informatiemedia bombarderen ons met negatief nieuws. Begin december hield Harris Interactives – Zoom een enquête bij de Fransen, waaruit blijkt dat 64% het spijtig vindt dat de media zo weinig plaats uittrekken voor positieve informatie. Hoewel een meerderheid dit feit betreurt, dringt er zich niettemin een contradictie op: sensatieprogramma’s blijven de kijkcijfers domineren. Het blijkt zeer moeilijk te zijn een buzz te creëren met positief nieuws. Elizabeth Laville, stichter van het nieuwsagentschap Graines de changement (Kiemen van verandering), legt dit uit: “We zijn fundamenteel pessimistisch, cynisch zelfs. Journalistiek die een positief initiatief neemt, is naïef en heeft niet door dat hij door bedrijven gemanipuleerd wordt.” Er zou dus een tegenstelling zijn tussen geloofwaardigheid en de wil om positief nieuws te brengen. Wie wil getuigen van de “andere dimensie van de realteit – initiatief, overwinningen op het noodlot, koppige engagementen, vooruitgang die te weinig gekend is, vredesinitiatieven, duurzame verzoeningen, heldendaden van allerlei soort” – zou dus naïef zijn. Nochtans draagt deze informatie bij tot een juister beeld van de ons omringende samenleving. Naïviteit zou dus net datgene zijn wat we dachten dat het niet was: ons laten meeslepen door onze neiging naar pessimisme, die maakt dat we een partiële en bevooroordeelde selectie van informatie genereren en oppikken.
Echos Communication wil het beeld van het Westen over Afrika en over ontwikkelingssamenwerking bijstellen. Of eerder: we willen het aanvullen door ons oog ook te laten vallen op de dingen die werken en op de initiatieven uit het Zuiden die het Noorden voeden en van ontwikkelingssamenwerking een win-winrelatie maken (zie met name onze rubriek “Zuiderse Wijsheid”). Naïef, zegt u? Wij noemen het realistisch. We zullen misschien geen buzz veroorzaken, we zullen de nood aan sensatie (hoe menselijk ook) niet bevredigen, we zullen geen medelijden opwekken, wat nochtans de belangrijkste motivatie blijkt te zijn om te geven (zie het artikel “Fnuiken ngo’s onze zin om te geven?”).Voor ons mag Afrikaanse landen steunen via een ontwikkelingsproject geen goede daad zijn die het geweten sust. Het gaat om fier zijn om deel te nemen aan een positief project, dat toekomst in zich draagt.
